Είμαι 25 χρονών παντρεμένη γυναίκα για 5 χρόνια. Είμαστε στην ίδια ηλικία με τον άντρα μου. Έχουμε έναν τέλειο γάμο, είμαι χαρούμενος, έχω έναν κατανοητό σύζυγο που εκπληρώνει κάθε επιθυμία μου. Αλλά το μόνο μας πρόβλημα είναι η προοπτική μας για τη σεξουαλικότητα. Ο σύζυγός μου είναι κυριολεκτικά ένας καυλιάρης άντρας. Εγώ, αφ ” ετέρου, δεν είμαι τόσο έντονος φύλο όπως είναι. Η ανατροφή μου, η οικογένειά μου που κάνει σέξι να μοιάζει με μπαμπούλα, το να είμαι παρθένα και να μην απομονώνομαι από τα πάντα, όλα ενώθηκαν, σχεδόν έγινα μια ψυχρή γυναίκα και βγήκα. Ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλον για χάρη του κεραυνού, κράτησε το χρονολόγηση σύντομη περίοδος και παντρεύτηκε, χωρίς να γνωριστούμε αρκετά καλά. Μόνο, της είπα ότι ήταν ο πρώτος μου άντρας, και ανέφερε ότι είχε φύλο από την εφηβεία.

Κοιμήθηκε με αμέτρητα κορίτσια και γυναίκες, αλλά αφού τον γνώρισα, ήμουν μόνο εγώ. Θα μου μάθαινε τα πάντα. Καμία γυναίκα που είχε φύλο με ήταν τόσο όμορφη, λάγνος, ή επιδεικτική όπως εγώ. Άρχισε να διδάσκει ξεκινώντας από τη νύχτα του γάμου. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω έναν άντρα γυμνό, την πρώτη φορά που κοίταξα προσεκτικά και άγγιξα μια ανυψωμένη αρρενωπότητα, για πρώτη φορά ένα ξένο χέρι, το πέος ενός άνδρα άγγιξε ανάμεσα στα πόδια μου. Ήμουν σε θέση να ξεπεράσω τον φόβο μου για οικειότητα
με τη βοήθεια της κατανόησής μου, αγαπώντας τον άντρα μου, και αφού αγωνίστηκα όλη τη νύχτα, εγκατέλειψα την παρθενιά μου το πρωί.

Συνέχισε έτσι τελικά. Ο σύζυγός μου πάντα το ζήτησε, το έδωσα. Τις σπάνιες μέρες που πίνω μόνο, μερικές φορές καυλώνω και κάνω την πρώτη κίνηση. Ακόμα και ένα ποτήρι είναι αρκετό για να με μεθύσει, χαλαρώνουν, αρχίζω να γελάω. Στο δεύτερο ποτήρι, δεν μπορώ να ελέγξω τις πράξεις μου, αυτή η γυναίκα που βλέπει το σεξ ως καθήκον πηγαίνει, γίνομαι καυλιάρης πόρνη στον άντρα μου, τότε λιποθυμώ. Ξυπνάω το πρωί με πονοκέφαλο, το μαραμένο σπέρμα του συζύγου μου ανάμεσα στα πόδια μου, ο σύζυγός μου ξαπλωμένος ευτυχώς δίπλα μου.

Πριν από ένα μήνα, πήγαμε διακοπές στην Αττάλεια. Ήταν ένα όμορφο θέρετρο. Ο τύπος μπανγκαλόου, απλωμένος σε μια μεγάλη γη, αποτελούταν από μονοκατοικίες, οι εσωτερικοί χώροι των οποίων ήταν όμορφα διακοσμημένοι. Όλα ήταν υπέροχα, γελούσαμε και διασκεδάζαμε. Συνηθίζαμε να πηγαίνουμε στη μεγάλη πισίνα στη μέση κατά τη διάρκεια της ημέρας και στη ντίσκο στο χωριό τη νύχτα. Οι μέρες μας πήγαιναν υπέροχα. Στο τέλος της τρίτης ημέρας, γίναμε οικείοι με τον νεαρό εμψυχωτή, ο οποίος διοργάνωσε ψυχαγωγία δίπλα στην πισίνα. Το όνομά του ήταν Χακάν και πάντα άρχισε να κάνει παρέα μαζί μας. Ο σύζυγός μου και εγώ κοιμόμασταν μαζί τους, και ήμουν μαζί τους.

Σύντομα συνειδητοποίησα ότι ο κύριος στόχος του Χακάν ήταν να με χτυπήσει. Οι κινήσεις τους, ο τρόπος που με κοίταζαν ήταν διαφορετικοί. Εντάξει, ήταν ένα όμορφο αγόρι, ένας όμορφος άντρας με ισχυρή δύναμη, επιδεικτικοί μύες, αθλητικό σώμα. Αλλά με τον άντρα μου, δεν μπορούσα να τον αντιμετωπίσω. Προσπάθησα να το εξηγήσω στον σύζυγό μου υπονοώντας αρκετές φορές. Ενώ κάναμε έρωτα στο κρεβάτι μας τη νύχτα, είπα στον άντρα μου, “Καντίρ… ότι ο Χακάν… τα μάτια του είναι πάντα πάνω μου… μοιάζει με φαγητό. Έχω δύο κομμάτια υφάσματος πάνω μου στην πισίνα, και τα ξεφλουδίζει με τα μάτια του. Φοβάμαι… ” είπα.

Δεν το πήρε καν. Γέλασε, ” μοιάζει σαν να πρόκειται να σκατώσει; Δεν πειράζει αγάπη μου … είμαι μαζί σου. Είσαι τόσο όμορφη που είσαι τόσο σέξι όταν φοράς αυτά τα μικροσκοπικά μπικίνι που ο φτωχός Χακάν δεν μπορεί παρά να σε κοιτάξει όπως όλοι οι άντρες. Δεν πειράζει! Δίπλα σε άλλους άντρες που σε κοιτάζουν, αφήστε τον να μου ρίξει μια ματιά στην όμορφη, σέξι γυναίκα μου! Νομίζω ότι δεν σας πειράζει, ας απολαύσουμε τις διακοπές μας!”συνέχισε να κάνει έρωτα.

Τι μεγάλος σύζυγος είχα. Ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του που δεν γνώριζε καν τη λέξη ζηλιάρης. Καθώς ο σύζυγός μου έτρεξε πάνω μου στη συνήθη ιεραποστολική του θέση, βρισκόμουν κάτω από αυτόν, αμφισβητώντας αν αυτή η μεγάλη άνεση ήταν καλό πράγμα. Θα μου άρεσε περισσότερο αν ήταν λίγο ζηλιάρης; Εάν περιορίζει, παρεμβαίνει σε όλα, αν είναι κορίτσι. Απλά δεν μπορούσα να αποφασίσω. Τα παράτησα κι εγώ. Έστρεψα την προσοχή μου στον κόκορα του συζύγου μου, ο οποίος έμπαινε μέσα και έξω από μένα, προσπαθώντας να πάρει λίγη ευχαρίστηση.

Την επόμενη μέρα, οι διακοπές μας συνεχίστηκαν με τον ίδιο τρόπο. Πάλι δίπλα στην πισίνα. Και πάλι, ο Χακάν, ο οποίος καταλήγει δίπλα μας σε κάθε ελεύθερη στιγμή. Τα μάτια του που φαίνεται να Με τρώνε όταν ο σύζυγός μου δεν είναι παρών. Από τη μία πλευρά, ήμουν ντροπαλός, δεν έδειξα πολλά, από την άλλη πλευρά, ήμουν κρυφά χαρούμενος που μου άρεσε και ήθελα τόσο πολύ, και ένιωσα ευχάριστη. Ο σύζυγός μου από τη μία πλευρά, ο Χακάν από την άλλη. Ένιωσα σαν πριγκίπισσα ανάμεσα σε δύο άντρες που με θαύμαζαν.

Πήγαμε στη ντίσκο το βράδυ της πέμπτης ημέρας. Υπήρχε μια υπέροχη ατμόσφαιρα. Ζωντανή, δυνατή μουσική που κάνει το αίμα να βράζει, οι άνθρωποι χορεύουν, φιλιούνται, κάνουν έρωτα, ανεξάρτητα από τον κόσμο… φορούσα ένα κοντό, στριφτό μπλουζάκι χωρίς σουτιέν, αποκαλύπτοντας τα όρθια στήθη μου, μια μίνι φούστα και ψηλοτάκουνα σανδάλια στα πόδια μου. Στεκόμουν δίπλα στον άντρα μου, που έπαιζε τη μουσική, και κοιτούσαμε γύρω.

Ο Χακάν τελείωσε δίπλα μας με ποτήρια κοκτέιλ στο χέρι του. Δεν ήθελα να πίνω πολύ γιατί ήξερα ότι είχα δυσανεξία στο αλκοόλ. Αλλά δεν μπορούσα να σπάσω την επιμονή τόσο του Χακάν όσο και του συζύγου μου, πήρα το ποτήρι που έφερε και αρχίσαμε να πίνουμε. Εδώ και πάλι συνέβαινε το ίδιο πράγμα. Μετά από μερικές γουλιές, το αλκοόλ άρχισε να κυλάει στις φλέβες μου. Η παντρεμένη, αξιοπρεπής, Νοικοκυρά μάσκα μου έσπασε με ένα κλικ, και η γυναίκα μέσα μου βγήκε.

Όταν τελείωσαν τα πρώτα μας ποτήρια, ο Χακάν πήγε αμέσως και έφερε τα δεύτερα ποτήρια. Άρχισα να τους ενώσω, κουνώντας και χορεύοντας εκεί που ήμουν. Πυροβολήσαμε τα δεύτερα ποτήρια μας και ρίξαμε τον εαυτό μας στην πίστα με τον άντρα μου. Λάμποντας και περιστρεφόμενα φω’τα κάτω από το αμυδρό φως, ακμάζουσα μουσική…

Μετά από λίγο, ο Χακάν ήρθε σε μας και άρχισε να χορεύει δίπλα μας. Χόρευα με δύο αγόρια. Άρχισε η ανατολίτικη μουσική. Η αγαπημένη μου Μουσική. Κέρλινγκ και στρίψιμο, πετώντας τα μακριά μαλλιά και τη μίνι φούστα μου, Χορεύοντας στο ρυθμό της μουσικής μέσα μου. Ο Χακάν και ο σύζυγός μου στέκονταν μπροστά μου με το χειροκρότημά τους. Και τα δύο μάτια τους περιπλανιόταν παντού, ενώ έτρεχα σαν επαγγελματίας χορευτής της κοιλιάς κάτω από τα ανυπόμονα βλέμματά τους.

Η μουσική τελείωσε, επιστρέψαμε στο τραπέζι μας. Ο Χακάν έφερε ξανά το ποτό. Είχα αφήσει εντελώς τον εαυτό μου να φύγει. Το έπινα σε μια γουλιά. Χόρευα μπροστά στους άντρες που κάθονταν στο τραπέζι υπό την επήρεια της τρελής χορευτικής μουσικής που συνέβαινε εκεί που ήμουν. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που θυμάμαι ακόμη και να πάρει στην καρέκλα καθόμουν. Και οι δύο, ακόμα και οι άντρες γύρω, με παρακολουθούσαν από κάτω. Είμαι βέβαιος ότι θα μπορούσαν να δουν ακόμη και τα εσώρουχα στρινγκ που φορούσα κάτω από την ταλαντευόμενη μικροσκοπική φούστα μου…

Και με το θάρρος του αλκοόλ, δεν με νοιάζει καν. Μου άρεσε ακόμη και όταν με κοίταξαν έτσι … ο σύζυγός μου δεν έκανε καν κινήσεις για να με σταματήσει ή να με κατεβάσει. Νομίζω ότι ο σύζυγός μου άρεσε όταν με κοίταξαν. Κουράστηκα μετά από λίγο. Ο ενεργός χορός, το αλκοόλ που είχα πάρα πολύ με είχε επηρεάσει, δεν μπορούσα να σταθώ. Το κεφάλι μου γύριζε. Γελούσα και έλεγα ανοησίες. Ο σύζυγός μου πήρε το χέρι μου και είπε, “πάμε μέλι, είσαι τόσο σκληρός. Χακάν, μπορείς να με βοηθήσεις, ας πάμε τη γυναίκα μου στο δωμάτιό μας…” αυτός είπε.

Διέσχισαν τις πλευρές μου, έβαλαν τα χέρια μου γύρω από το λαιμό τους, με πήραν και με έβγαλαν από τη ντίσκο. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν διαφορετικοί από μένα, έπιναν επίσης καλά. Γελούσαν, μιλούσαν και μόλις κρατούσαν την ισορροπία τους. Αλλά τελικά, ως άνδρες, ήταν πιο ανθεκτικοί στο ποτό. Αφήσαμε τη ντίσκο. Μέχρι το δωμάτιό μας, το χέρι του συζύγου μου ήταν στην πλάτη μου, ενώ το χέρι του Χακάν ήταν στη μέση και τους γοφούς μου. Έτριβε το χέρι του στους γοφούς μου καθώς περπατούσα. Ήμουν τόσο μεθυσμένος που δεν μπορούσα να αντιδράσω και συνέχισε τα χάδια του.

Ήρθαμε στο δωμάτιό μας, άνοιξαν την πόρτα, μπήκαμε μαζί. Με έφεραν στο κρεβάτι. Πρώτα κάθισα, τότε όταν ζαλίστηκα έριξα τον εαυτό μου στην πλάτη μου. Ήξερα ότι το μίνι φούστα απογυμνώθηκε από το κάτω μέρος μου και ήταν στην πλατεία μέχρι τα εσώρουχα μου, αλλά δεν με ένοιαζε. Με αυτό το κεφάλι, δεν είχα διάθεση να φτιάξω μια φούστα αυτή τη στιγμή της νύχτας…

Ο Χακάν στεκόταν ακριβώς μπροστά μου, κοιτάζοντας με. Υποθέτω ότι πρέπει να της άρεσε η θέα των εσώρουχων μου, δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από πάνω μου. Ο σύζυγός μου καθόταν στο επόμενο κάθισμα, ψάχνοντας κάτι να πιει από το μίνι ψυγείο, Μεθυσμένος. Ο Χακάν σταμάτησε να με κοιτάζει και απρόθυμα μου ευχήθηκε καληνύχτα. Κατευθυνόταν προς την πόρτα όταν ο σύζυγός μου φώναξε με ένα μπουκάλι αλκοόλ στο χέρι του, “πού πας, Χακάν; Ας πιούμε άλλο ένα ποτό, φίλε, θα είναι πολωνικό!”κάλεσε.

Ο Χακάν πήδηξε πάνω του και δέχτηκε αμέσως την προσφορά. Προφανώς δεν μπορούσε να πάρει αρκετό από το να με παρακολουθεί. Ο σύζυγός μου άρχισε να χασμουριέται ενώ έπινα το πρώτο του ποτό. Εν τω μεταξύ, χτύπησε το τηλέφωνο του Χακάν. Βγήκε στο μπαλκόνι και μίλησε για λίγο. Ακόμα και όταν μίλησε, τα μάτια του δεν με άφησαν, μπορούσα να δω. Ενώ ο Χακάν βρισκόταν στο μπαλκόνι, ο σύζυγός μου τελείωσε το ποτό του, έπεσε στον καναπέ και άρχισε να ροχαλίζει. Τελειώνοντας την ομιλία του, ο Χακάν ήρθε στον άντρα μου και είπε: “Καντίρ αδερφέ!”φώναξε, σπρώχνοντας τον ροχαλητό μου να κοιμάται αρκετές φορές, προσπαθώντας να τον ξυπνήσει.

Ο σύζυγός μου κοιμόταν ακόμα. Την άφησε και ήρθε σε μένα. Δεν μπορούσα καν να σηκώσω το χέρι μου, ήμουν ικανοποιημένος μόνο με την προσπάθεια να παρακολουθήσω τι συνέβαινε στο δωμάτιο που περιστρέφεται γύρω μου μέσα από τα στραμμένα μάτια μου. Κάθισε δίπλα μου. Με παρακολουθούσε για πολύ καιρό. “Μπουκέτ!”μου τηλεφώνησε. Σήκωσα ελαφρώς το κεφάλι μου και απάντησα ασταμάτητα, με τον ίδιο τόνο, “Κύριε, είμαι;” λέγοντας. Γελούσα ταυτόχρονα. “Γιατί δεν πίνεις άλλο ένα ποτό, μπουκέτα;”είπε. Κρατούσε το χέρι μου και το χάιδευε ενώ ρωτούσε.

“Είμαι πολύ μεθυσμένος, Χακάν. Δεν θέλω να πίνω πια… ” είπα. Είπε, ” Αγαπητέ, υπάρχει περισσότερη σόδα σε αυτό. Κοίτα, ρίχνω και αυτό το χάπι. Αυτό το φάρμακο είναι ιδανικό για ζάλη και μέθη, μειώνει τα αποτελέσματά του!” είπε. “Μειώνει; Είναι πανέμορφο. Άσε με να πιω!”Είπα, σήκωσε βίαια το χέρι μου και πήρε το ποτήρι από το χέρι του, ακουμπώντας την πλάτη μου στο κεφαλάρι του κρεβατιού, παίρνοντας μια γουλιά.