la vie en rose video


life is pink BĂ­m ag crochadh amach ag an deireadh seachtaine de ghnĂĄth agus nĂ­ thagann mĂ© ar ais folamh an chuid is mĂł den am, de ghnĂĄth tugaim na mnĂĄ ar bhuail mĂ© leo abhaile, ach bhuail mĂ© le bean agus nĂ­ raibh mĂ© in ann dearmad a dhĂ©anamh ar an mbean seo. TĂĄ mĂ­onna caite agus nĂ­or aimsigh mĂ© Ă­ fĂłs agus gach uair a chuimhnĂ­m uirthi bĂ­m an-dona arĂ­s. Anois ba mhaith liom insint duit faoin mbean seo. Deireadh seachtaine eile, chuamar go dtĂ­ an club oĂ­che le cairde, ba Ă© an lĂĄ sin lĂĄ breithe duine de mo dhlĂșthchairde. RĂ©itĂ­omar go maith an lĂĄ sin, gearradh na cĂĄcaĂ­, chonacthas bun na mbuidĂ©al, is Ă© ĂșinĂ©ir na hĂĄite a bhfuil aithne againn air, ceann de na clubanna oĂ­che is sĂł agus is ĂĄille sa chathair, ĂĄr gcara freisin, mar sin nuair a bhĂ­ an ĂĄit linne, rĂ©itĂ­omar arĂ­s Ă©.

BhĂ­ amhrĂĄn eachtrach a thaitin liom ag seinm agus bhĂ­ mĂ© in aice le mo chara a raibh lĂĄ breithe aige, agus bhĂ­ comhrĂĄ againn ag seasamh suas leis, ansin chuaigh cailĂ­n chugam agus bhĂ­ sĂ­ ag damhsa. D ‘fhĂ©ach mĂ© go gĂ©ar, agus chas an cailĂ­n i dtreo mĂ©, agus d’ fhreagair mĂ© Ă­. DĂĄla an scĂ©il, cailĂ­n thar a bheith ĂĄlainn a bhĂ­ sa chailĂ­n freisin, nĂ­orbh fhĂ©idir a bheith neamhshuim di, nĂ­ raibh cuma shimplĂ­ uirthi riamh. CailĂ­n thar a bheith ĂĄlainn a bhĂ­ inti, 1.70 mĂ©adar ar airde, le craiceann bĂĄn, corp tanaĂ­ ĂĄlainn, gruaig dhubh, sĂșile ildaite, agus a liopaĂ­ iomlĂĄna, srĂłn bheag agus sĂșile neamhchiontach a mheall mĂ© lĂĄithreach.

NĂ­ raibh cuma an-simplĂ­ uirthi mar na cailĂ­nĂ­ ansin, d ‘ fhĂ©adfadh sĂ­ an difrĂ­ocht a insint ar an bpointe boise agus chuaigh an cailĂ­n seo chugam go tobann as ĂĄit ar bith, mhothaigh mĂ© an-ĂĄdh. Ar aon chaoi, nuair a thaitin an cailĂ­n leis, thosaigh mĂ© ag damhsa leis agus rinneamar damhsa ar feadh leathuair an chloig ar a laghad gan labhairt. NĂ­lim an-mhaith ag imirt ar an mbealach sin, nĂ­ raibh mĂ© ach ag magadh agus mĂ© I mo sheasamh agus an cailĂ­n cosĂșil le rinceoir gairmiĂșil, bhĂ­ smacht iomlĂĄn aici. BhĂ­ sĂ­ ag cuimilt i mo choinne, ag dul idir mo chosa, ag cuimilt arĂ­s, agus ag dul nĂ­os gaire agus nĂ­os faide i gcĂ©in. Anois agus mĂ© faoi gheasa an chailĂ­n, bhĂ­ eagla orm go bhfĂĄgfadh sĂ­ mĂ©. Ansin d ‘imigh sĂ© go tobann isteach sa slua agus d’ imigh sĂ© as radharc.

BhĂ­ mo eagla tagtha chugam, bhĂ­ an cailĂ­n caillte agam, mar sin chuaigh mĂ© ar ais go dtĂ­ an tĂĄbla agus thosaigh mĂ© ag Ăłl, ach bhĂ­ an cailĂ­n ar m ‘ intinn. Chomh luath agus a fuair mĂ© mo dheoch i mo lĂĄmh, thosaigh mĂ© ag siĂșl timpeall an chlub oĂ­che, bhĂ­ mĂ© chun an cailĂ­n a aimsiĂș arĂ­s. Fuair mĂ© an rud a theastaigh uaim, thart ar 5 nĂłimĂ©ad ina dhiaidh sin fuair mĂ© Ă© agus bhĂ­ siad ag Ăłl lena chairde. Chuaigh mĂ© chuici lĂĄithreach agus d ‘inis mĂ© m’ ainm di, dĂșirt mĂ© go mbuailfimid le chĂ©ile anois, ceart, aoibh sĂ­ agus dĂșirt SĂ­ Gur Merve an t-ainm a bhĂ­ uirthi agus bhuail muid. DĂșirt mĂ© cĂ©n fĂĄth ar imigh tĂș, sĂ­lim go bhfuil deireadh lenĂĄr damhsa, a dĂșirt sĂ­, ach rinne tĂș mo cheann ag casadh, sĂ­lim nach bhfuil deireadh leis, nuair a dĂșirt mĂ© sin, rinne an cailĂ­n gĂĄire agus chuireamar tĂșs le comhrĂĄ domhain arĂ­s.

BhĂ­ sĂ© an-mhall anois, bhĂ­ gach duine ag filleadh ar a dtithe, agus nuair a thosaigh a cairde Ăł ghrĂșpa na gcailĂ­nĂ­ ag scaipeadh go dtĂ­ na tithe, d ‘ fhiafraigh mĂ© ar cheart dĂșinn leanĂșint ar aghaidh leis an oĂ­che, fuair mĂ© an freagra. BhĂ­ mĂ© an-sĂĄsta, mar sin dĂșirt mĂ© go rachaimis, nĂ­ dhearna sĂ© fuaim. Fuaireamar i mo charr, dĂșirt mĂ© cĂĄ bhfuil tĂș ag staidĂ©ar, dĂșirt sĂ© ainm ollscoile sa chathair ina mairimid, bhĂ­ a fhios agam Gur Merve an t-ainm a bhĂ­ uirthi ar aon nĂłs. Ar aon chaoi, chuamar isteach sa charr agus thiomĂĄin muid go dtĂ­ mo theach. Nuair a thĂĄinig mĂ© abhaile, thairg mĂ© deoch di agus bhĂ­omar ag Ăłl. CailĂ­n an-sĂĄsta a bhĂ­ inti, dearfach, mionghĂĄire, thar a bheith gleoite, agus duine a raibh ĂĄthas orm a bheith leis freisin.

Maidin a bhĂ­ ann anois, agus chlis mĂ© ar a liopaĂ­ lĂĄithreach agus theastaigh uaim an oiread sin di mar bhĂ­ sciorta beag bĂ­deach faoina bhun agus a cosa ĂĄille leagtha amach os comhair mo shĂșl nuair a shuigh sĂ­ sĂ­os, nĂ­ raibh mĂ© in ann seasamh in aghaidh nĂ­os mĂł. Ar dtĂșs chlis mĂ© ar a liopaĂ­, ansin thosaigh mĂ© ag strĂłiceadh a chosa, nĂ­or sheas sĂ© riamh liom agus phĂłg sĂ© mĂ©. Tar Ă©is pĂłg ar feadh tamaill sa seomra suite, thĂłg mĂ© a lĂĄmh agus thĂłg mĂ© go dtĂ­ mo leaba Ă­ agus dhreap mĂ© ar an cuaille.

Ag an nĂłimĂ©ad sin, thuig mĂ© rud a chuir iontas orm, cĂ© go raibh an cailĂ­n amuigh ar feadh na hoĂ­che agus an oiread sin alcĂłil ĂĄ ĂșsĂĄid aici, leag sĂ­ boladh chomh maith, amhail is go raibh sĂ­ dĂ­reach tar Ă©is cithfholcadh a dhĂ©anamh agus dul a chodladh, chuir an boladh seo an iomarca cumhachta orm. Chomh maith leis sin, bhĂ­ corp an chailĂ­n cosĂșil le cadĂĄs. NĂ­ raibh mĂ© in ann a ndĂłthain a fhĂĄil chun a corp a thadhall agus a phĂłgadh mar uachtar, theastaigh uaim am a stopadh agus mĂ© i ngrĂĄ lĂ©i. Ansin bhain mĂ© a sciorta di agus bhreathnaigh mĂ© ar an gcailĂ­n a bhĂ­ ina seasamh nocht fĂșm, nĂ­ raibh mĂ© in ann a ndĂłthain den ĂĄilleacht seo a thĂĄinig as na hirisĂ­ a fhĂĄil agus a thĂĄinig go dtĂ­ mo leaba. BhĂ­ a breasts beaga ach brĂ­omhar agus a vagina uachtar iontach. PhĂłg mĂ© gach cuid di go hiomlĂĄn arĂ­s agus go mall thosaigh mĂ© ag dul isteach ina bean.

BhĂ­ an cailĂ­n sa chĂșlra dom, mar sin nĂ­ raibh sĂ­ an-te, ach bhĂ­ sĂ­ chomh hĂĄlainn go raibh mĂ© an-tĂłgtha lĂ©i cheana fĂ©in. Nuair a chuaigh mĂ© isteach ina femininity agus bhraith mĂ© Ă­ go hiomlĂĄn, thĂĄinig an domhan mianach. Tharraing a vagina uachtar te mĂ© dĂ­reach chuici agus bhain mĂ© taitneamh as na chuimhneachĂĄin ĂĄille seo ar feadh cĂșpla nĂłimĂ©ad. BhĂ­ mĂ© ag pĂłgadh a liopaĂ­ agus ag sucking a muineĂĄl agus mĂ© ag fucking uirthi ar a bharr, theastaigh uaim fanacht sna chuimhneachĂĄin seo ar feadh i bhfad gan ejaculate ar chor ar bith. Ba Ă© an chĂ©ad uair nĂĄr chuir cailĂ­n isteach orm mar seo i gceann tamaill, agus nĂ­ raibh sĂ© fiĂș ar chor ar bith, ba Ă© seo an chĂ©ad uair a mhothaigh mĂ© mar seo, thuig mĂ© go raibh mĂ© i ngrĂĄ. Tar Ă©is cĂșpla bogadh, nĂ­ raibh mĂ© in ann Ă© a iomprĂłidh ar aon nĂłs, d ‘ Ă©irigh mĂ© as agus ejaculated.

Chuaigh mĂ© go dtĂ­ an seomra folctha, glanadh mĂ©, thĂĄinig mĂ© chuig an gcailĂ­n, thit sĂ­ ina codladh, bhĂ­ sĂ­ ina codladh chomh maith sin go raibh sĂ­ cosĂșil le haingil. Chuir mĂ© pĂłg bog ar a leiceann lĂĄithreach, mar sin luigh mĂ© in aice leis agus thit mĂ© I mo chodladh. SĂ­lim gur dhĂșisigh mĂ© tar Ă©is thart ar 3 uair an chloig Ăł chodladh, d ‘oscail mĂ© mo shĂșile, bhĂ­ sceitimĂ­nĂ­ orm a bheith in Ă©ineacht leis arĂ­s, bhĂ­ mĂ© an-sĂĄsta, d’ fhĂ©adfainn grĂĄ a dhĂ©anamh arĂ­s leis an gcailĂ­n atĂĄ suite in aice liom, agus fiĂș mar a dĂșirt mĂ©, thit mĂ© i ngrĂĄ leis an gcailĂ­n seo agus theastaigh uaim Ă­
Ar aon chaoi, d ‘ oscail mĂ© mo shĂșile, bhĂ­ an leaba folamh, chuaigh mĂ© go dtĂ­ an seomra folctha lĂĄithreach, shĂ­l mĂ© go raibh sĂ© sa seomra folctha, ach nĂ­ raibh sĂ© sa seomra folctha. D ‘fhĂ©ach mĂ© ar fud an tĂ­, nĂ­ raibh aon chailĂ­n ann, bhĂ­ a cuid rudaĂ­ pacĂĄilte aici agus d’ imigh sĂ­.

CĂ©n fĂĄth go raibh sĂ© imithe chomh luath, nĂ­ raibh mĂ© riamh ciallmhar nĂł gortaithe dĂł,ar thuig sĂ©? NĂ­ raibh a huimhir agam ach an oiread, ach bhĂ­ a hainm agus an ĂĄit inar lĂ©igh sĂ­ Ă­ ar eolas agam. Ó tharla gur dĂ© domhnaigh a bhĂ­ ann, shocraigh mĂ© go raibh mĂ© chun dul ar scoil an chĂ©ad rud dĂ© luain. BhĂ­ mĂ© ag fiafraĂ­ cĂ©n fĂĄth ar fhĂĄg tĂș chomh luath agus i ndĂĄirĂ­re ba Ă© an prĂ­omhaidhm a bhĂ­ agam bualadh leis an gcailĂ­n arĂ­s mar mar a dĂșirt mĂ©, nĂ­or theastaigh uaim go bhfĂĄgfadh sĂ­ mo shaol. Ar an luan, chuaigh mĂ© go dtĂ­ an ollscoil, a dĂșirt sĂ­ lĂĄithreach, agus d ‘iarr mĂ© uirthi, d’ iarr mĂ© uirthi, dĂșirt mĂ© Go raibh SĂ© Merve, ach nĂ­ raibh a fhios agam a hainm deireanach. BhĂ­ cairde agam a bhĂ­ ag dĂ©anamh staidĂ©ir ar scoil, tĂĄ mĂ© ag cur sĂ­os ar an cailĂ­n, deirim Merve, ach nĂ­l aon chailĂ­n den sĂłrt sin ann, mar sin d ‘ fhĂ©ach mĂ© ar gach Merves, ach nĂ­ raibh mo Merve ina measc.

ScĂ©alta Fucking Go HoifigiĂșil luigh an cailĂ­n liom nĂł nĂ­l a fhios agam, nĂ­ raibh sĂ© ann amhail is go raibh an talamh scoilte agus go raibh sĂ­ istigh. Chuir mĂ© mo chairde go lĂ©ir ar an eolas faoi ainm agus cineĂĄl an chailĂ­n, agus luaigh mĂ© freisin go raibh mĂ© i ngrĂĄ lĂ©i ionas go dtĂłgfaidĂ­s dĂĄirĂ­re mĂ©, ach nĂ­ bhfuaireamar an cailĂ­n riamh. N ‘ fheadar i ndĂĄirĂ­re cĂ©n fĂĄth a raibh taithĂ­ agam ar rud mar seo agus cĂ©n fĂĄth ar imigh sĂ© ar an bpointe boise. NĂ­ fĂ©idir liom a rĂĄ go raibh caidreamh collaĂ­ agam leis, mar bhĂ­ sĂ© an-ghearr agus shleamhnaigh sĂ© as mo lĂĄmha sula bhfĂ©adfainn a dhĂłthain a fhĂĄil uaidh. NĂ­ raibh mĂ© in ann dearmad a dhĂ©anamh air fĂłs agus ar an drochuair nĂ­ raibh mĂ© in ann Ă© a fheiceĂĄil arĂ­s.

Leave a Reply